Makam ve Yetkide Son Durak Bardakta Çaydır

Her şey fanidir. Bugün var olan yarın yok olur, bugün sahibi olduğunuz her neyse, yarın  elinizden gidecektir. Hayat gibi; elinizdeki imkânlar, görevler veya makamlar da geçicidir bu sebepten ..
 
Bugün herkesin el pençe divan durduğu bir makamın yetkisini kullanırsınız yarın ne makam kalır ne de yetki. Makamdan güç devşirenlerin unuttuğu husus; öncekiler gibi kendileri de "Bulunmaz Hint Kumaşı" olduklarından  değil, konjonktür veya nasip sonucu o makamın emanetçisi olduklarıdır.
 
Ne kadar süreceği bilinmeyen bu hayatın imtihanı; 
hayatı,
imkanı,
velhasıl mevki ve makamları nasıl değerlendirildiğinde  saklıdır!.
 
İster bakan olalım,ister başkan, ister bürokrat, ister siyasetçi;
Hepimiz emanete sahip çıktığımız oranda ve millete/ ülkeye hizmet edebildiğimiz oranda bir anlam ifade ediyoruz.
 
Sözün özü; bir gün herkesi Simon Sinek'in "Leaders eat last:Liderler En Son Yer" adlı eserinde bahsedilen meşhur "Kağıt Bardak" hikayesinde olduğu gibi bir akıbet bekliyor. Kapıda karşılanıp, protokol uygulanan günler bitecek- varsa bir marifetimiz- gün gelecek, çağrıldığımız toplantıda ihtiyacımız olan bir bardak çayı bile elimize tutuşturulan kağıt bardakta görebileceğiz.
 
 O gün, keşke ile başlayan cümleler kurmak istemeyenler bugün etrafındaki "algı- kurgu" kahramanı (!) "goy goy takımı"na yol göstererek eleştirilere kulak vermelidir.Unutulmaması gereken bir başka hakikat ise mezarlıkların "keşke"ler ile dolu olduğudur.